Σαν σήμερα, πριν από 50 χρόνια, γεννήθηκε ο Νίκος Οικονόμου. Ένα από τα σπουδαιότερα 4άρα στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ, ο οποίος αποτελεί σήμερα τον προπονητή της ομάδας μας και τον εμπνευστή αυτού του οράματος. Έως και τα 26 του, είχε βιώσει στο… πετσί του σχεδόν τα πάντα από τον χώρο της «πορτοκαλί θεάς». Οι δυνατότητές του, που έδειχναν τον δρόμο να πετύχει τα πάντα στην καριέρα του, τον έφεραν πρόσφατα στο Hall of Fame του ελληνικού μπάσκετ. Αποτελεί τον άνθρωπο που «έχει μάθει στη ζωή του πως ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος δεν είναι τίποτα», έχοντας βιώσει ανεπανάληπτες συγκινήσεις σε συλλογικό κι εθνικό επίπεδο.

Άρχισε την καριέρα του στον Ιωνικό Νικαίας, όντας μέλος της χρυσής φουρνιάς που κατέκτησε το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων το ’89 και ο ίδιος αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης. Δύο χρόνια αργότερα, πρόσθεσε στη φαρέτρα του το ασημένιο στους Εφήβους. Ένα επιθετικό «εργαλείο», με δεινό σουτ από μακρινή απόσταση και με ασταμάτητη διείσδυση. Κάποτε ο Ζόραν Σάβιτς τον είχε σκιαγραφήσει, λέγοντας: «Δεν είναι γρήγορος, δεν πηδάει ψηλά, αλλά μπορεί να σου βάλει 30 πόντους χωρίς να το καταλάβεις. Το θέμα ήταν να μη βρεθείς στα σαγόνια του». Το 1991 μετακόμισε στον Παναθηναϊκό. Στα 18 του χρόνια ήταν βασικός σε μία ομάδα, που οι Γιαννακόπουλοι έφερναν ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε παικτικά στο μπάσκετ. Στα 20 του, έκανε ντεμπούτο στην Εθνική Ανδρών. Με το “τριφύλλι” πήρε το Πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών της ομάδας το 1996 στο Παρίσι και δύο πρωταθλήματα Ελλάδας, μετά από ξηρασία 14 ετών. Ακόμη μία αξιοσημείωτη στιγμή στην καριέρα του στον Παναθηναϊκό, ήταν την τελευταία του χρονιά, όπου ο Παναθηναϊκός έσπασε την έδρα στο ΣΕΦ και στον πέμπτο τελικό, ο Νίκος Οικονόμου πέτυχε το καθοριστικό τρίποντο.

Εν συνεχεία, αναζήτησε καινούριες προκλήσεις. Άνοιξε τα μπασκετικά του φτερά και αγωνίστηκε στην Κίντερ Μπολόνια, προτού επιστρέψει στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό. Με τους “ερυθρόλευκους” έφτασε έως τον τελικό του ελληνικού πρωταθλήματος, αλλά ηττήθηκε στον τελικό, στη μάχη των “αιωνίων”. Έως τα 25 του, είχε προλάβει να μετράει πάνω από 100 συμμετοχές με τη “γαλανόλευκη” φανέλα, έχοντας και περισσότερους από 1.000 πόντους! Ακολούθησε ακόμη ένα ταξίδι, συνεχίζοντας την καριέρα του σε ακόμη ένα μεγαθήριο της Ευρώπης, την Μπαρτσελόνα. Τη σεζόν 2002-2003 αγωνίστηκε στην Ολύμπια Λάρισας, προτού πάει εκ νέου στο εξωτερικό για την Ντιναμό Μόσχας. Το 2004 επέστρεψε ξανά στην Ελλάδα για τον Πανιώνιο και κατάφερε στα 32 του να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ και μέλος της καλύτερης πεντάδας του πρωταθλήματος. Σαν ένας άλλος 18χρονος, ο Νίκος Οικονόμου πραγματοποίησε εκπληκτική θητεία με τους «κυανέρυθρους», τους οποίους ανέλαβε και ως προπονητής.

Έχοντας υπάρξει από την άκρη του πάγκου σε ΑΟΚ Σπάτων, Ολυμπιάδα Πατρών, Ίκαρο Καλ (βοηθός), Πανιώνιο (2013-2014 ως βοηθός), ΑΟΚ Ίκαροι Σερρών, ΑΕ Λιβαδειάς και Ιωνικό Νικαίας, επέστρεψε στους «κυανέρυθρους» και τους ανέβασε ξανά κατηγορία. Ανέλαβε τον Πανιώνιο το 2016, κατέκτησε το πρωτάθλημα της Α2 Ανδρών και προβιβάστηκε μαζί του στην Basket League. Εν συνεχεία, ανέλαβε τον Απόλλωνα Πάτρας επίσης για την Α2, προτού επιστρέψει ξανά στον Πανιώνιο το 2018.

Στις 22 Φεβρουαρίου του 2019, τρεις ημέρες μετά τα γενέθλιά του, ο Ερμής μας ήταν στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την πρόσληψή του, όταν ακόμη αγωνιζόταν στη Γ’ Εθνική. Ο άνθρωπος αυτός, έμελλε να αλλάξει την ιστορία μίας επαρχιακής ομάδας, Την πήρε από το χέρι και την πρόσθεσε στον μπασκετικό χάρτη της χώρας. Έφερε μαζί του ένα όραμα που έμοιαζε ακατόρθωτο, ανυπέρβλητο. Έκανε άπαντες στο Σχηματάρι να πιστέψουν πως τα αδύνατα μπορούν να γίνουν δυνατά. Η πίστη ορισμένων ανθρώπων στο πλάνο του, έφερε τον Ερμή αρχικά στη Β’ Εθνική, προτού κατακτήσει το εν λόγω πρωτάθλημα και μας εξασφαλίσει την άνοδο στην Α2 Ανδρών. Φέτος, ο Ερμής Σχηματαρίου έχει την τύχη να αποκαλείται «Καμάρι της Βοιωτίας». Μία φράση, ένα παρατσούκλι, που δόθηκε χάρη στον άνθρωπο που ανέλαβε το τιμόνι της ομάδας σε μία δύσκολη εποχή, που ο Ερμής φλέρταρε με την επιστροφή στα τοπικά πρωταθλήματα. Ο Θρύλος μας, Νίκος Οικονόμου, αποτελεί το Άλφα και το Ωμέγα της πορείας μας, την οποία εξακολουθεί να χαράσσει στην Elite League. Είμαστε ευγνώμων για την θρυλική του παρουσία στον σύλλογό μας και του ευχόμαστε Χρόνια Πολλά για τα γενέθλιά του!

Οι τίτλοι του «Legend» ως παίκτης συνοπτικά:

2 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1998, 1999)
2 Κύπελλα Ελλάδας (1993, 1996)
1 Ευρωλίγκα (1996)
1 Διηπειρωτικό Κύπελλο (1996)

Ατομικές διακρίσεις:

MVP Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Παίδων (1989)
4 φορές «Ευρωπαϊκό Αστέρι FIBA» (1996, 1997, 1998, 1999)
6 φορές συμμετοχή στο Ελληνικό All Star Game (1996, 1998, 1999, 2003, 2005, 2006)
Πρώτος σκόρερ Ελληνικού Πρωταθλήματος (2005)
Μέλος της καλύτερης πεντάδας του Ελληνικού Πρωταθλήματος (2005)